Zaćma to jedno z najczęstszych schorzeń oczu, które dotyka około 800 tysięcy Polaków, głównie po 55. roku życia. Choroba polega na zmętnieniu soczewki oka, co prowadzi do stopniowego pogorszenia wzroku, a bez leczenia może skończyć się całkowitą utratą widzenia. Warto wiedzieć, że zaćma nie boli, nie swędzi i nie powoduje zaczerwienienia oka.
Rozpoznanie pierwszych objawów zaćmy może być trudne, ponieważ choroba rozwija się powoli. Możesz zauważyć zamglone widzenie, problemy z czytaniem czy trudności z widzeniem nocą. Te sygnały często są bagatelizowane jako naturalna część starzenia się.
Jedynym skutecznym sposobem leczenia zaćmy jest operacja polegająca na usunięciu zmętniałej soczewki i wszczepieniu sztucznej. Nie można jej leczyć lekami ani zatrzymać jej rozwoju. Poznanie objawów i dostępnych metod leczenia pomoże Ci podjąć świadomą decyzję o swojej opiece okulistycznej.
Zaćma – objawy
Zaćma rozwija się stopniowo, a jej objawy nasilają się z czasem. Pierwsze zmiany dotyczą ostrości widzenia, problemów z widzeniem nocnym oraz zaburzeń w postrzeganiu kolorów.
Pierwsze oznaki zaćmy
Najwcześniejsze objawy zaćmy często są subtelne i łatwo je przeoczyć. Możesz zauważyć, że kolory wydają się mniej intensywne niż wcześniej.
Tekst staje się trudniejszy do odczytania, szczególnie w słabym świetle. Litery mogą wydawać się nieostre lub rozmazane.
Częste wczesne objawy to:
- Wrażenie „mgły” przed oczami
- Pogorszenie widzenia w ciągu dnia
- Trudności z rozpoznawaniem twarzy z daleka
- Zwiększona wrażliwość na światło
Ważne jest to, że zaćma nie powoduje bólu oka. Nie występuje również swędzenie, zaczerwienienie czy nadmierne łzawienie.
Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, skonsultuj się z okulistą. Wczesne wykrycie pozwala na lepsze planowanie leczenia.
Zmiany w ostrości widzenia
Pogorszenie ostrości widzenia to główny objaw zaćmy. Zmiany następują powoli i mogą być różne w każdym oku.
Na początku możesz mieć trudności z czytaniem drobnego druku. Znaki drogowe stają się nieczytelne z większej odległości.
Charakterystyczne zmiany widzenia:
- Nieostry obraz na różnych odległościach
- Podwójne widzenie jednym okiem
- Częste zmiany w korekcji okularowej
- Wrażenie patrzenia przez brudną szybę
Z czasem problemy nasilają się. Nawet silniejsze okulary nie poprawiają widzenia tak jak wcześniej.
Możesz zauważyć, że potrzebujesz więcej światła do codziennych czynności. Czytanie czy szycie stają się trudniejsze.
Widzenie przy słabym oświetleniu
Problemy z widzeniem nocnym to jeden z najbardziej uciążliwych objawów zaćmy. Prowadzenie samochodu po zmroku staje się niebezpieczne.
Światła pojazdów mogą powodować oślepiające blaski. Wokół źródeł światła widzisz aureole lub pierścienie świetlne.
Typowe problemy nocne:
- Słabe widzenie w półmroku
- Oślepiające refleksy od lamp
- Trudności z oceną odległości
- Aureole wokół źródeł światła
Spacery po zmroku stają się trudniejsze. Schody i nierówności terenu są trudne do zauważenia.
Możesz unikać wychodzenia wieczorem lub prowadzenia po ciemku. To naturalny sposób radzenia sobie z problemem.
Zaburzenia postrzegania kolorów
Zaćma wpływa na sposób postrzegania kolorów. Zmętnienie soczewki filtruje światło w nietypowy sposób.
Kolory stają się mniej żywe i nasycone. Odcienie niebieskiego i fioletu są szczególnie trudne do rozróżnienia.
Zmiany w widzeniu kolorów:
- Żółtawe zabarwienie widzenia
- Trudności z rozróżnianiem odcieni
- Kolory wydają się wyblakłe
- Problemy z dopasowywaniem ubrań
Białe przedmioty mogą wydawać się żółtawe lub szarawe. To utrudnia codzienne wybory, jak dobieranie ubrań.
Z czasem te zmiany mogą wpływać na jakość życia. Oglądanie telewizji czy podziwianie przyrody przestaje sprawiać przyjemność.
Przeczytaj także: https://opolska360.pl/kliniki-pl-portal-dla-osob-swiadomie-dbajacych-o-zdrowie
Zaćma – leczenie
Jedyną skuteczną metodą leczenia zaćmy jest zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmętniałej soczewki naturalnej i zastąpieniu jej sztuczną. Nowoczesne techniki operacyjne pozwalają na bezpieczne i skuteczne przywrócenie ostrego widzenia.
Metody operacyjne usuwania zaćmy
Fakoemulsyfikacja to najczęściej stosowana metoda usuwania zaćmy. Chirurg wykonuje małe nacięcie w rogówce o szerokości około 2-3 mm.
Następnie wprowadza specjalną sondę ultradźwiękową. Sonda rozbija zmętniałą soczewkę na małe fragmenty i jednocześnie je odsysa.
Po usunięciu starej soczewki wstawia się sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową. Soczewka składa się automatycznie w oku i zajmuje właściwą pozycję.
Technika MICS (mikroincyzyjny zabieg zaćmy) wykorzystuje jeszcze mniejsze nacięcia. Pozwala to na szybsze gojenie i mniejsze ryzyko powikłań.
W niektórych przypadkach stosuje się ekstrakcję pozatorebkową. Ta metoda wymaga większego nacięcia i jest używana przy bardzo twardych zaćmach.
Nowoczesne techniki chirurgiczne
Chirurgia laserem femtosekundowym pozwala na precyzyjne wykonanie nacięć. Laser tworzy idealne okrągłe otwarcie w torebce soczewki.
Ta technika zwiększa dokładność zabiegu. Zmniejsza również ryzyko uszkodzenia struktur oka podczas operacji.
Soczewki premium oferują dodatkowe korzyści:
- Soczewki toryczne – korygują astygmatyzm
- Soczewki wieloogniskowe – pozwalają widzieć na różne odległości
- Soczewki z filtrem niebieskiego światła – chronią siatkówkę
Biometria optyczna pomaga dokładnie dobrać moc soczewki. Urządzenie mierzy długość gałki ocznej i inne parametry.
Nowoczesne mikroskopy operacyjne zapewniają lepszą wizualizację. Chirurg może wykonać zabieg z większą precyzją.
Dolegliwości i rekonwalescencja po zabiegu
Większość pacjentów odczuwa łagodny dyskomfort w pierwszych dniach. Może wystąpić uczucie „piasku” w oku lub łzawienie.
Krople oczne są konieczne przez kilka tygodni:
- Krople przeciwzapalne
- Krople antybiotykowe
- Krople nawilżające
Pełne gojenie trwa około 4-6 tygodni. Wzrok poprawia się stopniowo w tym czasie.
Ograniczenia po zabiegu obejmują:
- Unikanie pocierania oka przez tydzień
- Nie podnoszenie ciężkich przedmiotów (powyżej 5 kg)
- Unikanie intensywnego wysiłku fizycznego
- Ochrona oka przed wodą przez kilka dni
Kontrole lekarskie są zaplanowane na następny dzień, po tygodniu i po miesiącu. Pozwalają monitorować proces gojenia.
Większość pacjentów wraca do normalnych aktywności po kilku dniach. Prowadzenie samochodu jest możliwe po uzyskaniu zgody lekarza.
